سختکاری فلزات

سخت کاری انواع فلزات و قطعات فلزی یکی راه برای ساخت قطعات صنعتی است.
از اسم سختکاری مشخص است که در این کار قطعه فلزی سخت تر می شود.

این روش باعث سختی قطعه و بهبود در خواص مکانیکی قطعه فلزی می شود.
سخت کاری در فلزات ایجاد تغییر می کند تا قطعه با دوام تر و سخت تر شود.
این روش به این صورت است که آلیاژها را تا دمای بالاتر از دمای بحرانی انتقالی حرارت می دهند.
سپس سریع به اندازه مشخصی سرد می‌کنند تا ساختار فلز بسیار قوی‌تر شود.

بالابردن سختکاری فلزات

فلزات که حرارت دیده و گرم شده اند با هوا خنک می شوند.
مواد سخت کاری شده تمپر شده و تنش‌های پسماند درون خود را از دست داده اند و
جهت بهبود ثبات ابعاد و بالا بردن سختی بسیار مناسب می باشد.
قطعات فولادی در بیشر مواقع به یک عملیات حرارتی و سختکاری فلزات نیاز دارند.

گرم کردن قطعه

وقتی ما قطعات فلزی را حرارت می دهیم و تا بالاتر از دمای بحرانی می رسانیم
و یک ساعت در آن دما نگه می داریم باعث می شود تا آن فلز سختکاری شود.
یعنی قطعه فلزی بسیار سخت‌تر و قوی‌تر می شود.
فولاد یک آلیاژ از کربن و آهن است و هر یک از آلیاژ های دیگر دارای عناصر مخصوص به خود هستند.
گرم کردن تا دمای بحرانی باعث می شود تا کربن و عناصر دیگر به صورت محلول جامد در بیایند.
و همین طور خنک کردن ناگهانی ریز ساختار ماده ایجاد تنش در فلز می کند.
در هنگام انجام عملیات خنک کردن یا تمپر کردن ریز ساختارها نرخ و سرعت مشخص قطعات آرام آرام دمای خود را از دست می دهد و ریز ساختار تغییر می کند.